Zimbabwe, egzotyczne państwo na południu Afryki ,  obchodzi w kwietniu Święto Niepodległości.

Kraj ten – dość wyjątkowo –  deklarował zrzucenie imperialnej dominacji Wielkiej Brytanii dwukrotnie. Po raz pierwszy w roku 1965, kiedy dawna kolonia Rodezja Południowa jednostronnie ogłosiła niepodległość jako Republika Rodezji, rządzona przez mniejszość pochodzenia europejskiego,  a po raz drugi w roku 1980, kiedy po wieloletniej wojnie domowej władzę przejęła zwycięska afrykańska większość, zmieniając nazwę państwa na Zimbabwe. Nowa republika stanęła wobec wielu wyzwań społecznych i ekonomicznych. W efekcie walk wewnętrznych i autorytarnej dyktatury, kopiującej polityczne i gospodarcze wzory sowieckie, w krótkim czasie zamożna niegdyś „Szwajcaria Afryki” stała się jednym z najbiedniejszych państw kontynentu.  Warto pamiętać, że w brytyjskiej jeszcze Rodezji Południowej w czasie drugiej wojny światowej osiadło ponad tysiąc polskich uchodźców, ocalonych z sowieckich łagrów i więzień dzięki ewakuacji z ZSRS w roku 1942. Po wojnie dołączyła kilkusetosobowa grupa zdemobilizowanych żołnierzy polskich, którzy nie chcieli lub nie mogli powrócić do Kraju, pozostającego pod władzą komunistów. Niestety, polscy imigranci nie zaznali zbyt długo spokoju w swojej nowej ojczyźnie – Rodezji. Polityka władz Zimbabwe zmusiła Polonię rodezyjską do emigracji, podobnie jak ogromną większość europejskiej ludności tego państwa.