Andaluzja (Andalucia) to obecnie największa i najludniejsza wspólnota autonomiczna (jednostka administracyjna, odpowiednik województwa) Królestwa Hiszpanii. Stolicą Andaluzji jest Sewilla, a wśród pozostałych miast największe znaczenie mają Grenada, Malaga i Kordoba. Położona na południowych kresach kraju, granicząca z Portugalią i brytyjską posiadłością – Gibraltarem, Andaluzja jest jednym z ulubionych regionów turystycznych Hiszpanii.  Decydują o tym nie tylko korzystne warunki klimatyczne i położenie geograficzne (Andaluzja jako jedyny region Hiszpanii ma dostęp zarówno do Oceanu Atlantyckiego, jak i Morza Śródziemnego), ale także bogate, urozmaicone dziedzictwo historyczne i kulturowe, związane z trwającym niemal 800 lat panowaniem Maurów, czyli muzułmańskich najeźdźców, którzy we wczesnym średniowieczu podbili ziemie ówczesnego państwa germańskich Wizygotów, wcześniej zamieszkiwanym przez Wandalów. Im właśnie Andaluzja zawdzięcza nazwę, gdyż arabskie określenie Al – Andalus (الأندلس) powstało od łacińskiego terminu Vandalicia, nadanej wandalskiemu państwu na Półwyspie Iberyjskim. Powstały w efekcie podboju Kalifat Kordoby, sięgający niemal aż po Pireneje, przez wieki słynął wysokim poziomem sztuk pięknych i nauk stosowanych, w tym architektury. Gdy u schyłku średniowiecza zwycięska rekonkwista (odbijanie ziem) Hiszpanów doprowadziła do zajęcia Andaluzji, oczom zdumionych zwycięzców ukazały się budowle tak piękne i okazałe, że oszczędzono je przed motywowanym ideowo zniszczeniem. Przykładem może służyć los Alhambry (arab. Al-Hamra, „Czerwona”), zamku rezydencjalnego w Grenadzie, który wykorzystano jako więzienie (prawdopodobnie jedno z najpiękniejszych w Europie…) albo La Mezquity, czyli Wielkiego Meczetu Kordoby, który zaadaptowany został do roli kordobańskiej katedry rzymsko-katolickiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Wprawdzie w wiekach XVI i XVII nastąpiła etniczna i kulturowa hispanizacja Andaluzji, jednak w naszych czasach region ten znów zamieszkuje powiększająca się dynamicznie społeczność islamskich imigrantów z krajów Afryki Północnej. Tak to historia nie kończy się nigdy, lecz wciąż trwa, przynosząc zaskakujące nieraz zwroty swojego nurtu…