W zbiorach kartograficznych Ossolineum znajduje się pierwszy powojenny plan Wrocławia. Został opracowany w skali 1:27 000 przez Wydział Pomiarów Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu i wydany przez Państwowe Zakłady Graficzne nr 2 w dniu 1 sierpnia 1946 roku. Pełny tytuł wydania brzmi [z zachowaniem oryginalnej pisowni]: Plan miasta Wrocławia z wykazem: 1. alfabetycznym ulic, placów i mostów, 2. urzędów i instytucji publicznych, 3. sieci komunikacji miejskiej.

Plan wydrukowano w technice druku czterobarwnego na arkuszu o wymiarach 36 x 30 cm. W lewym górnym narożniku arkusza umieszczono kartusz z tytułem planu, podziałką liniową i legendą. Na odwrocie planu zamieszczono dodatkowe informacje: wykaz zaznaczonych na planie urzędów i instytucji państwowych oraz samorządowych, a także erratę, korygującą błędy w pisowni nazw czy w lokalizacji ulic i placów.

Wykaz znajduje się w broszurze o formacie 16 x 11 cm, która zarazem pełni funkcję okładki złożonego planu. Główna treść broszury to alfabetyczny spis ulic, placów i mostów z podaniem nazwy dzielnicy lub oznaczenia kwadratu na planie. Pomimo załączonej erraty, w treści spisu znaleźć można nieskorygowane błędy w nazewnictwie, jak np. ulica Beaudoina-Courtenau (powinno być Baudouina de Courtenay), czy Biskupa Begedoina – (powinno być Bogedaina). Uwagę zwracają pierwotne formy wielu nazw miejscowych, zmienione na poprawniejsze w latach późniejszych: Ciążyn (Księże), Żerdnik (Żerniki), Rogozin (Różanka), Biedrzany (Bierdzany), Kozioniowo (Kozanów), Nowydwór (Nowy Dwór), Patenice (Partynice) i Hermanowo (Jerzmanowo).

Plan stanowi ciekawe źródło dla badaczy powojennego, pionierskiego okresu polonizacji Wrocławia po zmianie granic państwowych w roku 1945.  Ossoliński egzemplarz opatrzony jest sygnaturą 7996/C/II, a nabyty do zbiorów został w roku 1993.