Czwartego listopada 2021 r przypada 90. rocznica śmierci Artura Franciszka Michała Oppmana (pseudonim Or-Ot) – polskiego poety okresu Młodej Polski, publicysty i varsavianisty.

Działalność literacką rozpoczął już jako szesnastolatek publikacją pierwszych wierszy w “Dzienniku dla Wszystkich” w 1883 roku. Z opublikowaniem pierwszych utworów wiąże się geneza pseudonimu Or-Ot – zecer błędnie od­czy­tał nie­zbyt wy­raź­ny pod­pis Ar-Op jako Or-Ot wła­śnie. W następnym roku wiersze Oppmana zaczęły się pojawiać w wydawanym przez Marię Konopnicką “Świcie”. W wieku 18 lat awansował do roli stałego współpracownika “Kuriera Porannego”, gdzie wydawał własne sprawozdania literackie. Utwory Oppmana umieszczane były również w “Kurierze Warszawskim”, “Kłosach” oraz OK“Tygodniku Ilustrowanym”. Debiutancki tomik poezji Oppmana uka­zał się w War­sza­wie w roku 1889 (Poezje, I).

Ponieważ  Or-Ot interesował się historią, poza utworami poetyckimi publikował w stołecznych dziennikach i tygodnikach teksty dotyczące dziejów Polski, np.: Cytadela warszawska, Sybir, Rok 1830 i 1831, Księstwo Warszawskie, Rok 1863, Na San Domingo.  Jako jeden z redaktorów „Wędrowca”, a później „Tygodnika Ilustrowanego” zajmował się przygotowywaniem numerów tematycznych, poświęconych np. księciu Józefowi Poniatowskiemu czy Tadeuszowi Kościuszce

W czasie wojny polsko–bolszewickiej jako szeregowiec wstąpił do Wojska Polskiego. 31 stycznia 1925 r. przeszedł w stan spoczynku w stopniu pułkownika tytularnego.

Artur Oppman wchodził w skład delegacji mającej za zadanie sprowadzenie prochów Juliusza Słowackiego do Polski. Poeta utrzymywał liczne kontakty z ludźmi pióra i artystami m.in. Bolesławem Leśmianem, Władysławem Reymontem czy Wojciechem Kossakiem. Ten ostatni ozdobił swoimi ilustracjami tomik wierszy Or-Ota o tematyce patriotycznej pt. Kochaj żołnierza wydany nakładem Gebethnera i Wolffa ok. 1928 r.

Artur Oppman zasłynął nie tylko jako publicysta i poeta, ale również autor książek dla dzieci (Legendy Warszawskie, Stoliczku nakryj się), które cechowała lekkość formy, dzięki czemu dla najmłodszych odbiorców były łatwe i proste do zrozumienia.

Or-Ot redagował również kalendarze, almanachy i zbiory poezji. Zawodowo zajmował się również handlem antykami, a uzyskane dochody przeznaczał na rozwój kolekcji varsavianów i militariów. Należał do Straży Piśmiennictwa Polskiego, był honorowym członkiem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, dwukrotnie wchodząc w skład jego zarządu. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta, Orderem Narodowym Legii Honorowej  klasy 5.

Spoczywa w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim.