17 grudnia 2018 roku przypadła 125. rocznica urodzin prof. Mieczysława Gębarowicza – historyka sztuki, ostatniego lwowskiego dyrektora Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Rada Miasta Jarosławia, gdzie Profesor przyszedł na świat, ogłosiła rok 2018 Rokiem Mieczysława Gębarowicza. 5 grudnia 2018 w ramach Spotkań Ossolińskich dr Adolf Juzwenko, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, wygłosił wykład pt. O Mieczysławie Gębarowiczu w 125. rocznicę urodzin.
20 grudnia 2018 we Lwowie odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy informacyjnej poświęconej prof. Mieczysławowi Gębarowiczowi. Tablica została sfinansowana z funduszy Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA. Zgodę na umieszczenie tablicy 14 grudnia wydała Komisja Wykonawcza Lwowskiej Rady Miasta, a samo jej wykonanie Ossolineum powierzyło lwowskiej firmie budowlanej BROK, mającej doświadczenie w realizacji podobnych upamiętnień.
Tablica została umieszczona na kamienicy, w której prof. Gębarowicz mieszkał przez 52 lata, przy ul. Stećki 9 (dawniej ul. Senatorskiej). W uroczystości uczestniczyli dyrektorzy: Wasyl Fersztej (Lwowska Narodowa Naukowa Biblioteka Ukrainy im. W. Stefanyka) i Taras Woźniak (Lwowska Narodowa Galeria Sztuki), Lilia Onyszczenko, główny konserwator zabytków m. Lwowa, a także Wiktoria Malicka (Pełnomocnik Ossolineum we Lwowie), konsul RP Rafał Kocot i przedstawiciele Instytutu Polonika z wicedyrektor Agnieszką Tymińską. Tablicę odsłonili wspólnie dyrektor Taras Woźniak i dyrektor Wasyl Fersztej. List dyrektora Ossolineum, dr Adolfa Juzwenki, przeczytała Pełnomocniczka Ossolineum we Lwowie. Mimo dużego mrozu na uroczystość odsłonięcia tablicy przybyli również lwowianie osobiście znający Pana Profesora.
List dyr. Adolfa Juzwenki:
Odsłaniając tablicę upamiętniającą prof. Mieczysława Gębarowicza, ostatniego dyrektora Ossolineum we Lwowie, składamy hołd wybitnemu Ossolińczykowi.
Józef Maksymilian Ossoliński rozważnie i z troską o przyszłość zredagował status prawny Zakładu Narodowego. Tego, co przyniósł ze sobą rok 1939 i lata następne nie był w stanie przewidzieć. Okupanci sowieccy, a potem niemieccy Ossolineum zlikwidowali. Niemcy włączyli jego zbiory do Staatsbibliothek Lemberg. Statutowe władze Ossolineum nie ustąpiły jednak – funkcjonowały konspiracyjnie. Zakładem kierował Książę Adam Lubomirski, który w kwietniku 1943 roku powołał poufnie na jego dyrektora prof. Mieczysława Gębarowicza.
„Zdawałem sobie sprawę – pisze o tym nowo mianowany dyrektor – że biorę na siebie brzemię, jakiego żaden z moich poprzedników nie dźwigał. Jeślim się na to zdecydował, to jedynie dlatego, iż posiadłem niezachwianą wiarę, że uda mi się skupić wokół siebie ideowych pracowników, z którymi wspólnie dźwigniemy Zakład z obecnej niemocy i skrzepiony oddamy naszym następcom”.
Zakładowi Narodowemu pozostał Gębarowicz wierny do ostatnich dni swego życia. Nie opuścił Lwowa po II wojnie światowej. Uznał, że do końca winien być blisko ossolińskich zbiorów. Pozostał we Lwowie, i pracował aż do roku 1984. Korzystał ze zbiorów ossolińskich współpracując z ludźmi nauki i instytucjami ukraińskiego Lwowa. Mieszkał w domu na którym zawieszona została ta tablica. Odwiedzał Ossolineum we Wrocławiu, korespondował z jego pracownikami. Tworzył swego rodzaju pomost pomiędzy Lwowskim a Wrocławskim Ossolineum.
