Architektura obejmująca wszelki gatunek murowania i budowania jest jedynym polskim dziełem encyklopedycznym XVIII i XIX wieku poświęconym architekturze. Napisana została przez Sebastiana Sierakowskiego — architekta, jezuitę, proboszcza krakowskiej kapituły katedralnej, kustosza koronnego, rektora Szkoły Głównej Krakowskiej i senatora wolnego miasta w Krakowie. Sierakowski był teoretykiem i praktykiem budownictwa, a także nauczycielem matematyki i fizyki. Wybudował według własnego projektu kościół w Pleszowie pod Krakowem, był autorem planu przebudowy na obserwatorium astronomiczne tak zwanej furtki Jezuickiej w murach miejskich Lwowa, projektował dworki i pałacyki, a po przenosinach do Krakowa projektował i nadzorował prace budowlane dla Katedry Wawelskiej, według jego projektu są m.in. kropielnice przy głównym wejściu do katedry. Zajmował się też renowacją kaplicy Zygmuntowskiej i Mariackiej, a także bezpośrednim nadzorem nad remontem i wyposażeniem komnat Wawelskich na przyjazd króla Augusta (otrzymał za te prace z rąk króla pierścień z diamentami).
Architektura obejmująca wszelki gatunek murowania i budowania to dwutomowe dzieło, obejmujące tak historię architektury, jak i opis współczesnych Sierakowskiemu nurtów w tej dziedzinie. Sierakowski zajmuje się projektem, zdobnictwem, wystrojem wnętrz, a także sztuką budowlaną i materiałoznawstwem.
Feliks Bentkowski w swojej Historii Literatury tak opisuje tę książkę:
„Dzieło to jako pierwsze w swoim rodzaju w języku polskim, tak co do objętości wszystkich części architektury, jako też co do kosztowności z powodu wielkich ozdobnych i wspaniałych tablic na miedzi z wielką dokładnością rzniętych”.
Pozycja dostępna jest w zbiorach Ossolineum pod sygnaturą 53.247, wersję cyfrową można obejrzeć w DBC.