Od 1950 r. działa we Wrocławiu Młodzieżowy Dom Kultury obecnie Centrum Edukacji Twórczej Dzieci i Młodzieży im. M. Kopernika. Jest to jedna z wielu placówek umożliwiającym dzieciom oraz młodzieży rozwój zainteresowań i talentów, realizację pasji. Instytucja ta wpisała się na stałe w krajobraz kulturalny miasta pomimo, że obecnie trwa konieczny remont i zajęcia nie odbywają w siedzibie przy ul. Kołłątaja.

Materiały dotyczące działalności: programy, zapisy, ogłoszenia, plakaty, afisze, zaproszenia, dyplomy  gromadzone i przechowane są w Gabinecie Kultury Współczesnej Wrocławia prowadzonym przez Dział DŻS Zakładu Narodowego im. Ossolińskich .

Godziny spędzane w MDK to czas bardzo kreatywnego rozwoju młodych Wrocławian, zgodnie z indywidualnymi potrzebami i możliwościami. Działają tu pracownie muzyczne z nauką gry na instrumentach, taneczne, gimnastyczne, plastyczne w tym malarstwa, grafiki, projektowania wizualnego, ceramiczne, teatralne, regionalne, turystyczne, języków obcych, literacko-dziennikarskie różne techniki komputerowe a nawet szkoła iluzji. Proponowane są zajęcia dla wszystkich grup wiekowych a oferta programowa aktualizowana i poszerzana jest praktycznie z każdym rokiem.

W latach 50. XX w. bardzo popularnym  a jednocześnie w pewien sposób elitarnym hobby stała się fotografia. Olbrzymią frekwencją cieszył się dobrze wyposażony technicznie Gabinet Fotografii MDK. W latach 1954-1967 mistrzem prowadzącym zajęcia była tu Bożena Michalik – artysta fotografii, pedagog, społecznik.

Krótka nota biograficzna przybliży tą ciekawą i barwną postać związaną poprzez pracę artystyczną również z Ossolineum:

Bożena Michalik córka doktora medycyny, wychowana w Sanatorium prowadzonym przez ojca w Karpatach, dyplomowana laborantka medyczna, zostaje w 1938 r. członkiem Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Już wtedy ma na koncie publikacje prac fotograficznych i stabilną pozycję w środowisku sztuki fotograficznej. Do Wrocławia przyjeżdża w listopadzie 1945 r. Jest jednym z członków założycieli Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego. W 1949 otrzymuje specjalną nagrodę za swoje prace eksperymentalne. Praktykuje mikrofotografię. Bożena Michalik fotografowała np. fragment zamarzniętej szyby, powiększając go wybierała maleńki wycinek uzyskując efekt odmienny od realności.

W latach 50. Z coraz większą pasją realizowała się w roli pedagoga i nauczyciela. Kierowała i szkoliła różne grupy amatorów fotografii, zbierając liczne pochwały, nagrody i wyróżnienia dla siebie i swoich uczniów. Warto zwrócić uwagę na cenne dyplomy przechowywane w archiwum artystki m.in.: Dyplom Uznania Wydz. Kultury Prez. Rady Narodowej Miasta Wrocławia, czy I Nagrodę Komitetu Organizacyjnego Okręgowego Przeglądu Twórczości MAKF (Młodzieżowych Amatorskich Klubów Filmowych) za film pt. „ Młodzież Wrocławia”. Wiele wyróżnień przyznano na przestrzeni lat Pracowni fotograficznej Młodzieżowego Domu Kultury we Wrocławiu a także Klubowi Miłośników Fotografii działającym przy Domu Kultury Pafawag. Były to placówki bardzo ważne dla rozwoju kulturalnego Wrocławia, kształtujące całe pokolenia nie tylko odbiorców, ale także twórców sztuki.

Archiwum działalności artystki, dokumenty osobiste, materiał z wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą podarowała Bożena Michalik Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich. Przechowywane są w Dziale Dokumentów Życia Społecznego pod sygnaturą XIX-6 /0/1 C.