My, pracownicy Biblioteki Ossolineum i Muzeum Książąt Lubomirskich oraz  przyjaciele Zakładu, występujemy w obronie dobrego imienia Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i w trosce o jego zbiory. Opublikowane ostatnio artykuły autorstwa Beaty Maciejewskiej zapoczątkowały ciąg stronniczych reakcji w prasie, z którymi nie możemy się zgodzić.

Nie chcemy, aby pomówienia w mediach doprowadziły do powstania fałszywego obrazu Zakładu, dla którego dobro Darczyńców, Czytelników, Autorów, Współpracowników i Widzów, a także przechowywanych i udostępnianych w ossolińskich murach zbiorów, zawsze stało na pierwszym miejscu.

Protestujemy przeciwko przedstawianiu decyzji Dyrektora ZNiO jako rezultatu sporu o charakterze politycznym. Obraz ukazujący Ossolineum jako instytucję, która chce ukryć zbiory i postać Profesora Władysława Bartoszewskiego w celu przypodobania się dysponentom funduszy publicznych jest krzywdzącym pomówieniem.

Zbiory te od 2002 roku znajdują się pod opieką Ossolineum, którego integralną częścią jest Muzeum Pana Tadeusza. Znaczna część kolekcji jest udostępniana nie tylko na wystawie w Muzeum, ale też w czytelniach Zakładu. Pozostałe obiekty są obecnie opracowywane i katalogowane przez specjalistów z poszczególnych działów ZNiO, aby mogli z nich korzystać wszyscy zainteresowani.

W trosce o zaufanie, jakim od ponad dwustu lat cieszy się Ossolineum, apelujemy do wszystkich, którym leży na sercu dobro polskiej kultury, o rozwagę w ferowaniu jednoznacznych ocen.