Florencja, uważana za jedno z najpiękniejszych miast Europy, ma za sobą długie i burzliwe dzieje. Jej początki sięgają etruskiej miejscowości Faesulae, na której miejscu Rzymianie wznieśli osadę dla byłych żołnierzy. Florencja przez wieki pełniła rolę ośrodka handlu i rzemiosła, korzystając z położenia przy głównym szlaku komunikacyjnym z Rzymu do  Paryża. W roku 1125 uzyskała przywileje niezależnego miasta, stając się republiką, a kilkadziesiąt lat później ogłosiła się komuną miejską, zyskując pełnię samorządności. Nowy ustrój sprzyjał bogaceniu się mieszczan, którzy wkrótce zasłynęli w całej Europie dzięki produkcji kosztownych tkanin, a przede wszystkim za sprawą banków –instytucji finansowych, służących pożyczkami na procent nie tylko kupcom, ale także władcom, potrzebującym coraz większych kredytów na potrzeby swoich państw. Florencka złota moneta – floren – cieszyła się uznaniem „waluty wymienialnej”, uniwersalnego środka płatniczego w większości ówczesnych krajów. Do najbogatszych rodów władających miastem należeli Medyceusze (Medici), którzy dali się zapamiętać jako bezwzględni awanturnicy, ale także mecenasi sztuk pięknych. W XV wieku Medyceusze zyskali pełnię władzy w republikańskiej Florencji, zjednując sobie zwolenników dzięki korupcji, a przeciwników zastraszając okrutnymi prześladowaniami. Długoletnie rządy Wawrzyńca Wspaniałego pozostawiły wiele cennych budowli i dzieł sztuki, zdobiących miasto, lecz także narastające konflikty społeczne i polityczne. Po śmierci Wawrzyńca miastem zawładnął jego syn Piotr, zwany Nieszczęśliwym. Już po dwuletnim sprawowaniu władzy został on wypędzony przez zrewoltowanych mieszczan (9 listopada1494 r.), a rezydencja Medyceuszy została splądrowana. Florencja poddała się dyktatowi fanatycznego mnicha, Girolamo Savonaroli, potępiającego rozrzutność i rozwiązłość miejskiego patrycjatu. Po okresie rozruchów i niepokojów społecznych, w pierwszej połowie XVI w. ród Medici odzyskał władzę w mieście, i to jako dynastia dziedzicząca tytuł Wielkich Książąt Toskanii. Gdy ród Medyceuszy wygasł (1737 r.), księstwo przeszło pod panowanie dynastii Habsburgów, a w roku 1860 stało się częścią nowo powstającego Królestwa Włoch.