Przewodnik po Królestwie Polskim z roku 1901 jest najobszerniejszym tego typu dziełem, opisującym ziemie ówczesnego królestwa. Zbieranie informacji do tej publikacji zajęło dwa lata, a przy zbieraniu materiałów brało udział dwa tysiące osób. Przewodnik dostępny był drogą prenumeraty i ukazywał się w dziesięciu zeszytach dostarczanych co miesiąc. Prenumerata za całość wynosiła 8 rubli a wraz z ostatnim zeszytem wydawca dodawał okładkę z płótna angielskiego  do samodzielnej oprawy.  Przewodnik ten zawierał spis alfabetyczny miast, osad, wsi, kolonii, folwarków i wszelkich miejscowości noszących jakąkolwiek nazwę. Przy każdej nazwie miejscowej jest informacja o odległości do najbliższej stacji kolejowej, poczty, telegrafu i miasta powiatowego. Wydawca – Józef Michał Bazewicz  – dołączył do tego przygotowaną przez siebie wielką mapę ścienną Guberni Królestwa Polskiego. Był to pierwszy tak kompletny  skorowidz, a co za tym idzie miał duże znaczenie praktyczne.

Bazewicz po wydaniu powyższego dzieła zajął się kartografią i wydawał m. In.: Wielki atlas po Królestwie Polskim, atlasy historyczne, czy atlas ziem polskich po I wojnie światowej. Przez wiele lat jego mapy cieszyły się dużą popularnością, tak w użytku powszechnym jak i szkolnym. W latach dwudziestych XX wieku jednak spotkał się z krytyką odnośnie techniki kartograficznej i wartości naukowej jego dzieł. Mimo ostrej reakcji na krytykę i prób obrony został ośmieszony i wyszydzony. Z powodu niepowodzeń życiowych przeżył załamanie nerwowe i popadł w chorobę psychiczną. Zmarł w szpitalu, gdzie znalazł się z powodu odmawiania przyjmowania pokarmów.

Przewodnik jest dostępny w Ossolineum  pod sygnaturą 263.933,  a w DBC pod linkiem https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/15345/edition/13486