W dniu 29 kwietnia minie 5 lat od śmierci Mieczysława Gałygi, starszego kustosza dyplomowanego Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
Urodził się 10 lutego 1930 r. w Grybowie w powiecie nowosądeckim. Jego związki z Ossolineum rozpoczęły się w 1955 r. kiedy tuż po ukończeniu studiów polonistycznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim wrócił do Wrocławia, gdzie po wojnie zamieszkała jego matka i postanowił zatrudnić się w Zakładzie Narodowym. Wybór zajęcia okazał się wyborem na całe życie. Przepracował w Zakładzie 40 lat, najpierw jako magazynier, potem pracownik Działu Katalogu Systematycznego a od 1970 r. do odejścia na emeryturę w 1995 jako jego kierownik.
Historia Ossolineum była jego pasją. Spod jego ręki wyszło wiele artykułów dotyczących dziejów Zakładu. Uczestniczył też w przygotowywaniu ossolińskich wystaw, a w 1990 r. był głównym organizatorem dużej, ważnej ekspozycji: „Ossolineum – spuścizna narodowa rozdarta…” – pierwszej, która pokazywała problem powojennego podziału zbiorów między Wrocławiem a Lwowem.
Ci, którzy go znali zapamiętali życzliwego człowieka, z dużą troską i szacunkiem traktującego swoich współpracowników, zawsze gotowego do przyjścia z pomocą każdemu, kto takiego wsparcia potrzebował. Zapamiętali też gawędziarza ze swadą opowiadającego o Zakładzie ale też o swoich pieszych wycieczkach, które bardzo lubił. W czasie wolnym działał w PTTK, wielokrotnie był odznaczany za swoją aktywność. Był zwolennikiem zdrowego trybu życia, dzięki czemu, nawet gdy odwiedzał Zakład już jako emeryt, dalej, swoim zwyczajem, sprężystym krokiem bez trudu pokonywał wysokie schody ossolińskiego gmachu, zawstydzając tym czasami dużo młodszych od siebie kolegów. Zawsze uważnie słuchał ludzi, interesował się nimi i dla każdego miał uśmiech i dobre słowo.
Zmarł 29 kwietnia 2012 r. Spoczywa na Cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida we Wrocławiu.
- Mieczysław Gałyga ze współpracownikami – Władysławem Leśniakiem i Anitą Drapellą, 1986 r.
- Jedna z ossolińskich Wigilii