„Szczedryk”, znany na całym świecie jako „Carol of the Bells”, należy do popularnych utworów muzycznych związanych z okresem Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Kompozycja została stworzona przez wybitnego ukraińskiego kompozytora Mykołę Leontowycza, który wzorował się na staroukraińskiej kolędzie ludowej. W latach 1901-1919 autor opracował kilka redakcji utworu. Po raz pierwszy kolęda wykonana została 25 grudnia 1916 r. przez studentów Uniwersytetu Kijowskiego św. Włodzimierza.

„Szczedryk” był najbardziej znanym dziełem w repertuarze Ukraińskiej Kapeli Republikańskiej, stworzonej z inicjatywy Symona Petlury, a prowadzonej przez cenionego dyrygenta i kompozytora Ołeksandra Koszycia. W latach 1919-1924 zespół odbył tournée po Europie i Ameryce. Jego głównym celem było promowanie idei ukraińskiej niepodległości. „Szczedryk” zaprezentowano wtedy m. in. w 45 miastach Europy Zachodniej, a 5 października 1922 r. (według niektórych źródeł – 1921 r.) utwór został wykonany w Nowym Yorku w jednej z najbardziej prestiżowych sal koncertowych na świecie – Carnegie Hall.

Warszawska premiera „Szczedryka” odbyła się podczas tournée 19 października 1920 r. W ossolińskich zbiorach znajduje się cenne świadectwo tego wydarzenia – afisz informujący o koncercie Ukraińskiej Kapeli Republikańskiej w Filharmonii Warszawskiej zawierający w programie m. in. „Szczedryk” Leontowycza. Dokument pochodzi z archiwum Ołeksandra Kowałewskiego, Ministra Prasy i Propagandy oraz Ministra Spraw Rolnych URL. Do Ossolineum wpłynął wraz z archiwum Towarzystwa Naukowego im. Tarasa Szewczenki.

W 1936 r.  amerykański kompozytor ukraińskiego pochodzenia Peter Wilhousky napisał do melodii Leontowycza angielski tekst, dzięki czemu kolęda stała się popularna na całym świecie. Genialny autor „Szczedryka” nie doczekał  oszałamiającego sukcesu swego dzieła, gdyż spotkał go tragiczny los. W 1921 r. kompozytor został zastrzelony w domu swoich rodziców przez agenta Czeka jako jeden z najbardziej aktywnych twórców i przedstawicieli ruchu ukraińskiego odrodzenia.