Maria Kuncewiczowa, portret pędzla Antoniego Michalaka, olej na płótnie, 1959

Zakład Narodowy im. Ossolińskich pozyskał w lutym 2012 r. ważny fragment prywatnej kolekcji rodziny Kuncewiczów. Kolekcja ta przechowywana była w Stanach Zjednoczonych, na farmie Old Kennels w Stanie Virginia i stanowiła własność Dorothy Kuncewicz, synowej Marii i Jerzego Kuncewiczów, wdowy po Witoldzie Kuncewiczu.

Na zbiory, które zostały sprowadzone do Wrocławia z USA, składają się cztery portrety członków rodziny Kuncewiczów, a także ich papiery osobiste. Obrazy pozyskano poprzez zakup, natomiast archiwalia są darowizną Dorothy Kuncewicz.

Jerzy Kuncewicz,portret pędzla Antoniego Michalaka, olej na płótnie, 1959

Zrealizowanie przedsięwzięcia było możliwe dzięki pomocy, jakiej w negocjacjach i przejęciu zbiorów udzieliła Zakładowi Ambasada RP w Waszyngtonie, a zwłaszcza Włodzimierz Sulgostowski, Kierownik Wydziału Konsularnego Ambasady RP.

Pozyskane materiały są istotnym uzupełnienie większej części archiwum rodzinnego, będącego już w posiadaniu Ossolineum. Kontakty Zakładu z rodziną Kuncewiczów, w szczególności z Marią Kuncewiczową, sięgają lat 70. ubiegłego wieku. W 1986 r.  pisarka w dwóch partiach przekazała swoje archiwum do Ossolineum. Natomiast w 1993 r. Ossolineum wzbogaciło konto nowo powstałej Fundacji Kuncewiczów, kupując od Witolda Kuncewicza korespondencję z matką.

Pamiątki i archiwalia rodziny Kuncewiczów trafią do dwóch działów Ossolineum. Papiery osobiste Witolda Kuncewicza, jego korespondencja z matką, maszynopisy powieści Marii Kuncewiczowej, zdjęcia rodzinne znajdą się w Dziale Rękopisów. Do zbiorów Gabinetu Grafiki włączone zostaną cztery portrety: znanej pisarki Marii Kuncewiczowej (1895-1989), jej męża, również literata i prawnika, Jerzego Kuncewicza (1893-1984), syna państwa Kuncewiczów, Witolda (1922-2009) oraz żony Witolda, Dorothy Kuncewicz. Portrety Marii i Jerzego zostały namalowane w 1959 roku, Witolda i Dorothy sześć lat później. Autorem płócien jest polski malarz Antoni Michalak (1902-1975), uczeń Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Tadeusza Pruszkowskiego.

Uzupełnienia archiwum pisarki o materiały ze spuścizny po Witoldzie Kuncewiczu i scalenie tych dokumentów daje nowe możliwości badaczom i pozwala na utrwalenie dorobku  tak zasłużonej dla kultury polskiej rodziny.