80. rocznica śmierci Edyty Stein

„Miłość jest życiem w najwyższym stopniu doskonałości.
Dla wszystkiego, co doczesne, wieczna miłość jest niszczącym ogniem”.
Edyta Stein

9 sierpnia 2022 roku przypada 80. rocznica śmierci jednej z najważniejszych postaci w historii Wrocławia – Edyty Stein, a 2022 rok ogłoszono właśnie jej rokiem w stolicy Dolnego Śląska. Z tej okazji w naszym mieście, ale też w innych miejscach Polski i Europy, zaplanowano kilkadziesiąt wydarzeń. Ich inauguracja miała miejsce 28 stycznia w domu przy ul. Nowowiejskiej 38, w którym przez 23 lata mieszkała, a gdzie obecnie działa Towarzystwo jej imienia. Zachęcamy do wzięcia w nich udziału i zapoznania się z materiałami dotyczącymi tej niezwykłej kobiety w zbiorach ossolińskich.

Kalendarium życia i twórczości Edyty Stein 1891-1942

1891 – 12 października w święto Jom Kipur przychodzi na świat we Wrocławiu jako córka Zygfryda Stein i Augusty z domu Courant.

1908-1911 – Uczęszcza do Wyższej Szkoły dla Dziewcząt Cesarzowej Wiktorii („Victoriaschule”).

1911-1913 – Studiuje germanistykę, psychologię i historię na Śląskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu.

1913 – Studiuje filozofię u Husserla oraz germanistykę, historię i psychologię na Uniwersytecie Georga-Augusta w Getyndze.

1915 – W styczniu zdaje egzamin państwowy pro facultate docendi z propedeutyki filozofii, historii i języka niemieckiego. W tym też roku pełni ochotniczą służbę w Czerwonym Krzyżu w wojskowym szpitalu zakaźnym w Hranicach na Morawach.

1916 – Podejmuje pracę w swojej dawnej szkole im. Wiktorii we Wrocławiu, a 3 sierpnia broni pracę doktorską pt. Das Problem der Einfühlung.

1916-1918 – Jest asystentką profesora Edmunda Husserla we Fryburgu.

1919-1923 – Prowadzi we Wrocławiu prywatne seminarium fenomenologiczne.

1922 − 1 stycznia przyjmuje chrzest w kościele katolickim, a 2 lutego otrzymuje sakrament bierzmowania w Spirze (w tym roku mija setna rocznica tych wydarzeń).

1923-1931 – Uczy w liceum i seminarium nauczycielskim Zakładu św. Magdaleny w Spirze, prowadzonym przez siostry dominikanki.

1932-1933 – Wygłasza odczyty związane z kwestią równouprawnienia i pracy zawodowej kobiet. Publikuje artykuły o tematyce socjologicznej i pedagogicznej. Wykłada w Instytucie Pedagogiki Naukowej w Münster.

1933 – 14 października wstępuje do karmelu w Kolonii.

1934 – 15 kwietnia otrzymuje habit zakonny i imię siostry Teresy Benedykty od Krzyża.

1935 – 21 kwietnia składa profesję zakonną, czasową (na trzy lata).

1938 – 21 kwietnia składa profesję wieczystą, a 1 maja otrzymuje czarny welon. 31 grudnia ucieka przed gestapo do karmelu w Echt w Holandii.

1940-1942 – Pracuje nad studium o św. Janie od Krzyża, któremu nadaje tytuł Kreuzeswissenschaft.

1942 – 2 sierpnia zostaje aresztowana i deportowana do obozu zbiorczego w Drente-Westerbork w Holandii. Następnie 7 sierpnia przewieziona do Oświęcimia, ginie 2 dni później w komorze gazowej.

1987 – 1 maja papież Jan Paweł II beatyfikuje Edytę Stein w Kolonii.

1998 – 11 października, w przededniu 107 rocznicy urodzin s. Teresy Benedykty od Krzyża, męczennica z Oświęcimia zostaje kanonizowana na placu św. Piotra w Rzymie.

1999 – 1 października Stolica Apostolska ogłasza Edytę Stein patronką Europy obok św. Brygidy Szwedzkiej i św. Katarzyny ze Sieny.

Zmęczenie drogą
Trzech dni i nocy
Jak grób

Sierpniowe słońce
Milczące po polsku
Strach

Brama graniczna
Obnażona z łez
I ciał

Procesja wybranych
Przejrzysta jak gaz
Kat

Oddech bezduszny
I krzyk bez słów
Fakt

Ostatnie zanurzenie (9.08.1942), [w:] ks. Henryk Romanik, Siostra. Wiersze o Edycie Stein, Poznań 2009, s. 120.

Tekst, wybór i opracowanie materiałów dr Barbara Otfinowska

Dokumenty Życia Społecznego

Karty pocztowe

Ten wpis został opublikowany w kategorii Aktualności. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.