150 lat temu – 2 grudnia 1872 roku w Krakowie – zmarł Wincenty Pol.

Wincenty Pol

Poeta romantyczny, geograf, uczestnik powstania listopadowego (za co został odznaczony orderem Virtuti Militari), mocno zaangażowany w działalność patriotyczną.  W związku z swoją pasją geograficzną wiele podróżował – od Wielkopolski i Pomorza Gdańskiego po Wołyń i Polesie, po Karpatach od Tatr po Karpaty Wschodnie. Efektem tych podróży były prace naukowe poświęcone m. in. przyrodzie, etnografii i geografii ziem polskich, ale także utwory poetyckie o tematyce górskiej.

W 1849 Pol objął na Uniwersytecie Jagiellońskim katedrę geografii (pierwszą w Polsce, a drugą na świecie), w związku z czym otrzymał na uczelni stanowisko profesora nadzwyczajnego „geografii powszechnej, fizycznej i porównawczej”. Wykłady prowadził od roku 1850 do 1853, kiedy został usunięty z Uniwersytetu pod zarzutem nielojalności wobec władz zaborczych.

Wincenty Pol (miniatura)

W 2. połowie lat 40. XIX wieku Pol współpracował także z Ossolineum – współredagował, razem z dyrektorem ZNiO, Adamem Kłodzińskim, wydany w 1848, tom czasopisma Zakładu  – „Biblioteka Zakadu Narodowego im. Ossolińskich”.

W obecnych zbiorach Zakładu Narodowego znajdują się liczne obiekty związane z Wincentym Polem – rękopisy jego autorstwa, wydania jego twórczości, dwa rysunki symboliczne autorstwa Pola oraz rysunki i grafiki związane z jego twórczością i osobą. Część tych obiektów prezentujemy poniżej.